Twee kunstenaars exposeerden in het Van Gogh Huis en ik ben er heel trots op dat ze door mij geïnspireerd zijn!
“echt geraakt werd ik boven in de slaapkamer waar Van Gogh verbleef”
Dit waren een van de eerste woorden van Krijn de Jong, vriend en bewonderaar van Geert Weerstand..
Hij sprak een openingswoord bij de prachtige expositie van Geert en Okke Weerstand in het Van Gogh Huis in Nieuw-Amsterdam.
Zijn verhaal is de moeite waard om nog eens na te lezen en is dat van een gedreven Van Gogh liefhebber.
Ode aan Vincent
Gelijk toen we hier, in Veenoord-Nieuw Amsterdam, bij het Van Goghhuis aankwamen sloeg het gevoel toe. Voor de deur al die buste en dan binnen alles over Van Gogh. Maar echt geraakt werd ik boven in die slaapkamer waar Van Gogh verbleef. Wat mooi dat die zo intact gebleven is. Een DVD die ik te zien kreeg gaf een kort maar krachtig beeld van Vincents leven: verzengende passie en eenzaamheid.
Beste mensen. De meeste zaken, zowel goeie als slechte, komen slechts tot stand door een combinatie van factoren.
Je kunt bijvoorbeeld goeie ideeën hebben, maar als je niet kunt schrijven komt er geen boek. Maar die twee eigenschappen zijn op zich ook nog niet genoeg. Je moet ook de drang, de passie hebben om je ideeën door te willen geven. Dan moet je de behendigheid hebben om een uitgever te vinden. Daarnaast moet het boek aan de man gebracht worden. Vervolgens moet het ook gelezen worden en begrepen. Tenslotte hoop je dat het de mensen wat doet. Want dat wil je: dat je boodschap wordt verstaan en dat het iets uitwerkt. Anders doe je alles voor niks.
In het geval van Geert en Okke zijn er meer dan een hand vol van die factoren te noemen.
- kunstzinnige aanleg
- passie: gegrepen zijn en beheerst worden door een onstuitbare drang
- communicatievermogen
- zendingsdrang, je boodschap willen doorgeven met alle middelen
- technisch inzicht
- enig zakelijk inzicht – heeft Okke meer dan Geert. Een eigenschap die hij deelt met veruit de meeste kunstenaars
- tomeloze energie
- gastvrijheid, samen met hun echtgenotes
Vanwege al deze gezamenlijke eigenschappen van Geert en Okke, kunnen wij hier nu gaan genieten van een prachtige expositie. In Drente. Geert en Okke hebben de raad ter harte genomen die Vincent al aan zijn broer Theo schreef. In een brief, naar aanleiding van het schilderij 'De Zaaier' van Millet, schreef Van Gogh: 'Maar wil men groeien, men moet in de aarde vallen. Dus zeg ik tot U, plant U in den grond van Drenthe - gij zult er kiemen'.
Ik heb het grote voorrecht om de ontwikkeling van Geert van zeer nabij te kunnen volgen. Ik heb zijn passie voor Van Gogh zien ontluiken. We delen die passie. Het verrijkt onze vriendschap. En toen kwam de tijd dat de naam 'Okke' steeds meer viel. Okke is in de letterlijk zin 'een aanstormend talent'. Geert kan ik nog redelijk bijhouden, maar Okke valt voor mij niet bij te benen. Een boeiende jongen. Een fantastische aanvulling. Hoe heeft die dappere Duitse theoloog Bonhoeffer dat ook weer gezegd? Zo: 'kwantiteiten betwisten elkaar de leefruimte, kwaliteiten vullen elkaar aan'. Dat laatste zie je bij Geert en Okke gebeuren. Een prachtig samenspel.
We zijn vandaag in Nieuw Amsterdam. Van Gogh verbleef ook in Oud-Amsterdam. Hij bereidde zich daar voor op een studie theologie. Mendes da Costa trachtte hem Grieks en Latijn bij te brengen. Het lukte niet. Ook omdat hij het onnodig vond. Hij dacht bij het Evangelie aan heel andere, dan intellectuele dingen. Hij dacht aan leven, dat echte ruwe, ongepolijste, zuivere leven, zoiets.
'De armen hebt gij altijd bij u', zei Jezus kort voor zijn sterven tegen zijn discipelen. Dat kon zeker ook van Van Gogh gezegd worden. Hij wilde aan armen het evangelie verkondigen. Zo kwam hij in zijn Amsterdamse tijd terecht in de Barndesteeg, een steegje bij de Nieuw Markt. Daar was een zondagsschool van een Engelse dominee in samenwerking met de vereniging 'Tot Heil des Volks'. Het was een schooltje voor de armste kinderen. Geert heeft vele jaren later voor diezelfde vereniging 'Tot Heil des Volks' in Amsterdam gewerkt. Ook voor armen, in dit geval mensen die hun verslaving probeerden te boven te komen. Geert ziet zich daarom graag als een oud collega van Van Gogh. Van Gogh werkte dus onder die arme kinderen. Zijn vader zag het niet zitten. De rechtzinnigheid van de organisatie, evenmin als de armoede. Tot verdriet van Vincent. Een van zijn brieven eindigt hij met het naschrift. ''t Is maar een klein lichtje dat lichtje in het kamertje van de Zondagsschool in de Barndesteeg, laat mij het brandende houden.'
Volgens de auteur Anton Wessels (ik hoorde dat hij hier ook op bezoek geweest is), is Van Gogh toch evangelist geworden. Wessels publiceerde een tweetal boeken onder de titels. 'Een soort bijbel, Vincent van Gogh als Evangelist'. En 'Het evangelie volgens Vincent van Gogh'. Naar die boodschap van Van Gogh moet je niet luisteren. Je moet er naar kijken om het te verstaan. Daarom: geniet ook van van deze expositie en kijk goed. Wie weet, ondekt u achter die handen van de kunstenaars nog een ander hand.
Komt u ook naar de expositie......
T.à.t.
